восита — [واسطه] а 1. он ки дар байни ду кас барои ҳалли матлабе миёнҷигӣ мекунад, миёнарав, миёнҷӣ 2. васила, роҳ, чора; сабаб, боис; воситаҳои истеҳсолот иқт. маҷмӯи ашё аз қабили асбобу олот, замину биноҳо, ки одамон дар ҷараёни истеҳсоли неъматҳои… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
воситаҷӯй — [وا سطه جوي] касеро ба унвони миёнарав қарор додан, миёнарав ҷустан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ахбор — [اخبار] а 1. ҷ. хабар; арбоби ахбор хабардиҳандагон, хабарнигорон; воситаҳои ахбори умум ниг. восита; ахбор гирифтан хабар гирифтан, бохабар шудан 2. барномаи хабарҳои тоза дар бораи вазъияти рӯз, ки аз радио, телевизион ва дигар воситаҳо пахш ва … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
васоил — [وسائل] а. ҷ. васила; васоили зиндагӣ воситаҳои рӯзгузаронӣ; васоили ҳамлу нақл воситаҳои нақлиёт, воситаҳои боркашонӣ ва мусофиркашӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
адот — [ادات] а 1. асбоб ва олат барои ҳосил кардани чизе; восита 2. кҳн., грам. бандак, часпак; адоти ташбеҳ адш. воситаҳои санъати маънавии ташбеҳ (аз қабили чун, мисли…, монанди… ва ғ.) … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
васила — [وسيله] а 1. воситаи ба даст овардани чизе, воситаи иҷрои коре, роҳи расидан ба мақсаде, восита: василаи рӯзгузаронӣ, ба василаи…; ба ин васила ба ин восита, ба ин роҳ 2. сабаб, баҳона: ба ҳар васила ба ҳар роҳ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дармиён — [درميان] он ки восита шуда, аз касе ба касе пул қарз гирифта медиҳад; миёнарав, миёнҷӣ, восита: дармиён шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
миёнаравӣ — [ميانه روي] миёнҷигарӣ, восита шудан; миёнаравӣ кардан ба миёна даромадан, восита шудан, миёнҷигарӣ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
молия — [ماليه] а. маҷмӯаи воситаҳои пулӣ ва муомилоти давлат; вазорати молия вазорате, ки вазифаи ҳисобгирии дахлу харҷи давлат, тақсимоти воситаҳои пулӣ ва таъминоти пулии сохторҳои давлатиро дар зимма дорад; идора (ё шӯъба) и молия идора ё шӯъбае, ки… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
расона — [رسانه] восита, васила; расонаҳои ахбор воситаҳои ахбор, расонаҳои гурӯҳӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ҷамалға — [جملغه] гуфт. воситаҳои таъмини рӯзгор, харҷу ташвиши оила; ҷамалға кашидан хонаводаро таъмин кардан, дар ташвиши воситаҳои рӯзгузаронӣ шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
